دوست..

دوست..

پیش بیا! پیش بیا! پیشتر!

تا که بگویم غم دل بیشتر

دوست ترت دارم از هرچه دوست

ای تو به من از خود من خویشتر

 دوست تر از آنکه بگویم چقدر

بیشتر از بیشتر از بیشتر

داغ تو را از همه داراترم

درد تو را از همه درویشتر

 هیچ نریزد بجز از نام تو

بر رگ من گر بزنی نیشتر

 فوت و فن عشق به شعرم ببخش

تا نشود قافیه اندیشتر...